Menu Zamknij

Uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego

Obowiązek alimentacyjny ciążący na rodzicu względem małoletniego dziecka wynika z ustawy. Orzeczenie sądowe, ugoda zawarta przed sądem albo innym organem, umowa, może określać go co do wysokości. Należy pamiętać o tym, że w wyroku orzekającym rozwód sąd również rozstrzyga w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Wysokość zasądzonych alimentów może ulec zmianie. Potrzeby dziecka wraz z wiekiem wzrastają, co stanowi podstawę do wystąpienia z pozwem o podwyższenie alimentów. Uprawniony do alimentów jest zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych, tzn. że m.in. nie jest zobowiązany do uiszczenia opłaty od pozwu. Inaczej wygląda sytuacja kiedy to rodzic domaga się obniżenia alimentów albo uchylenia obowiązku alimentacyjnego, wówczas zobowiązany jest on do uiszczenia opłaty od pisma inicjującego postępowanie, która uzależniona jest od wartości przedmiotu sporu.

Kiedy rodzic uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości a łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, dopuszcza się tzw. przestępstwa niealimentacji. Skutkuje to zainicjowaniem postępowania karnego przeciwko osobie, która nie łoży na utrzymanie i wychowanie dziecka, pomimo istnienia takiego obowiązku. Ściganie przestępstwa następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego. Jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, ściganie a odbywa się z urzędu. Oznacza to, że organy ścigania samodzielnie inicjują postępowanie. W toku postępowania karnego warto przedłożyć stosowne zaświadczenie wydane przez komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne, w którym wskazana będzie kwota całej zaległości.

Sprawca, który nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiścił w całości zaległe alimenty, nie podlega karze. Pamiętać jednak należy o tym, że uchylanie się od łożenia na utrzymanie i wychowanie dziecka, stanowi przestępstwo, tym samym sprawca nie pozostaje bezkarny. Skazanie obejmuje niewywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego w ściśle określonym czasie. Jeżeli po zakończeniu postępowania, rodzic nadal nie łoży na wychowanie i utrzymanie dziecka, celowym jest wszczęcie kolejnego postępowania, obejmującego dalszy okres niealimentacji.